Warning: Undefined array key "id" in /customers/4/b/8/dokan.be/httpd.www/top.php on line 3 Dokan.be
Aangemeld als gast
Dokan
      
-

Shotokan Karate

Ongetwijfeld zal tegenwoordig wel iedereen weten dat karate komt van het Japanse woord "kara" (leeg) en "te" (hand), wat samen "lege hand" vormt.
Andere vragen komen bvb. wel naar voor. Wat betekent "shotokan"? Hoe lang bestaat karate al? Wie heeft het voor het eerst beoefend?

Antwoorden op de vragen die rechtstreeks te maken hebben met karate, en shotokan, en de onstaangeschiedenis zullen vanaf nu hier gevonden kunnen worden. Ik zal m'n best doen om alles uit te leggen op een beknopte manier, zonder te veel weg te laten weliswaar.

Klik hier om meteen verder te gaan naar een bepaald onderdeel:
1) Karate
2) Geschiedenis van karate
3) Shotokan Karate


Karate

In karate speelt het aanleren van basistechnieken (kihon) zoals stoten, slagen, trappen en in mindere mate grepen, klemmen en worpen, een belangrijke rol.
Centraal hierin staan vaststaande solo-oefenvormen (kata). Deze zijn een samenvatting van alle mogelijke technische combinaties en zelfverdedigingssituaties, die men kan vergelijken met "schaduwboksen".

Hiernaast bestaan er partneroefeningen (kumite), waarin het tweegevecht (of meer) beoefend wordt. Deze vragen het uiterste aan technische vaardigheid, controle, balans, coördinatie, souplesse en reactiesnelheid.

Karate als vechtkunst wordt wel karate-jutsu genoemd.
Belangrijkste doelstelling in karate is evenwel zelfperfectie, dwz. vorming van lichaam en geest, waarbij zelfcontrole, zelfdiscipline en zelfbeheersing de uitgangspunten dienen te zijn.
Als karate in deze zin, dus als levensstijl en levensfilosofie, wordt opgevat, wordt het als karate-do betiteld ( ‘do’ is Japans, en betekent weg, pad).

Het uniform van de karateka is een kimono, van lichter materiaal als dat van een judoka.

De mate van geoefendheid wordt uitgedrukt in kyu- en dangraden. Hierbij wordt de kyu aflopend (d.w.z. van 9 naar 1) geteld, waarna men overschakelt op dan, die gewoon oplopend tellen.
Voor meer informatie hieromtrent, zie onze pagina over de gordels


Geschiedenis van Karate

Karate vindt z'n oorsprong terug in de Okinawa-te, een vechtkunst die is ontstaan op het eiland Okinawa ten zuiden van Japan. Okinawa-te onderging invloeden van verschillende andere vechtkunsten, waaronder vooral het Chinese Kempo (waaruit later Kung-Fu ontstond).

In Okinawa bestond er al sinds 1470 een verbod op wapenbezit. Maar aangezien er een behoefte ontstond om zichzelf te kunnen verdedigen moest men een manier vinden om dit te kunnen doen zonder gebruik te moeten maken van wapens. Zo nam men de Chinese ongewapende gevechtsvormen ("Te") over van de gewapende ("Kobudo") en ging deze evolueren, mede onder invloed van technieken uit andere Aziatische landen met een gevechtstraditie.
Later werd karate opgenomen in het gymnastiekprogramma op scholen, en zelfs het officiële opleidingsprogramma voor officieren van de Japanse vloot.

Gichin Funakoshi

In 1922 kreeg een karate-jutsu expert, genaamd Gichin Funakoshi, de kans om een demonstratie te geven in privé, voor de keizer en de keizerlijke familie.
Deze was verbaasd over de combinatie van eenvoud, enorme effectiviteit en schoonheid, dat hij Funakoshi overhaalde om in Japan te blijven. Funakoshi stemde deze toe, maar hij wilde alleen een hut, een grote zaal en een tempel vlakbij. Daar onderwees hij anderen het karate en reisde vaak door Japan om zijn kunst te promoten.

Gichin Funakoshi (1868–1957) had reeds van jonge leeftijd getraind onder twee meesters van verschillende Okinawa gevechtssporten, Shuri-te and Naha-te.
De invloed van deze beide technieken heeft hij samengebracht onder een nieuwe naam, de Shotokan Karate.

Hijzelf introduceerde de kihon, en legde de nadruk op kata.
Zijn zoon Yoshitaka introduceerde de lage standen, ontwikkelde nieuwe traptechnieken zoals mawashi geri en ura mawashi geri, en verdere vormen van kumite.

Gedurende de loop der tijden ontstonden er verscheidene takken of stijlopvattingen (Ryu) binnen de karate. De belangrijkste hiervan zijn de Goju-Ryu, de Shito-Ryu, de Wado-Ryu en de Shotokan. Deze vier stijlgroepen zijn toonaangevend in de ontwikkeling va het moderne karate, en Shotokan is tot op heden de meest beoefende vorm van karate.


Shotokan Karate

Shotokan betekent letterlijk 'school van Shoto'. Shoto, wat 'pijnbomen' betekent, is de dichtersnaam van Gichin Funakoshi. Het ruisen van de pijnbomen gaf hem inspiratie voor zijn gedichten en de rust die benodigd is voor het beoefenen van karate.

Shotokan is herkenbaar aan zijn rechtlijnige directe slagen, blokken en trappen vanuit een lage vergrendelde stand, ahw. geworteld in de grond. Shotokan benadrukt correcte houding en uniformiteit van de basistechnieken boven de rest.

De shotokan-expert wordt verondersteld te kunnen werken, gebruikmakend van streng gedefinieerde basistechnieken, zelfs onder zware omstandigheden.
Deze basistechnieken zijn gedefinieerd tot in het kleinste detail en aan het (correct) uitvoeren ervan wordt de hoogste prioriteit gegeven.

Volgens de shotokan is de puurheid van de "ruwe” technieken het belangrijkste. Het achterliggende idee is dat wanneer een techniek compleet beheerst wordt, je je tegenstander snel en efficiënt zal uitschakelen. Deze beheersing zal hard nodig zijn in situaties waarbij er meerdere tegenstanders zijn. We kunnen immers waarschijnlijk niet meer dan 1 of 2 technieken per tegenstander uitvoeren en dus moeten deze technieken snel en doeltreffend zijn. Dit is waarom elke karatetechniek gemaximaliseerd moet worden.
Later, nadat een behoorlijke basis is gelegd, kan de karateka ingewikkelde combinaties halen uit de kata’s.

Shotokan is simpel, misschien zelfs wat voorspelbaar en heeft slechts weinig variatie in technieken. Dit klein aantal technieken heeft echter een groot voordeel: ze kunnen beheerst worden tot een hoge graad van precisie en gebruiksgemak bereikt is en ze extreem effectieve wapens worden.

-